RUROCIĄGI DALEKIEGO ZASIĘGU

Eksploatacja

Stresowa próba ciśnieniowa

Celowe, jednorazowe, statyczne przeciążanie (przeprężanie) rury dla wywołania odkształceń plastycznych, ale nie niszczących:

• ujednorodnia naprężenia powstałe podczas budowy, stanowiące problem dla wytrzymałości zmęczeniowej: naprężenia własne i spiętrzenia naprężeń,

• podnosi rzeczywistą granicę plastyczności materiału na etapie, kiedy plastyczność nie ma już tak dużego znaczenia,

• usuwa duże defekty poprzez ich zerwanie (te miejsca trzeba oczywiście naprawić w ramach próby),

• ogranicza dalszy rozwój defektów aktualnie narastających poprzez uplastycznienie szczytu pęknięcia,

• potwierdza zgodność z założeniami budowy rurociągu (konstrukcja, ułożenie, wykonanie, materiały itp.)

• doświadczalnie ujawnia rzeczywistą granicę możliwości rurociągu,

• pozwala wprowadzić rzeczywisty (a nie obliczeniowy) zapas bezpieczeństwa,

Niektóre przepisy i normy dotyczące np. rurociągów z korozją pozwalają zmniejszyć zapasy bezpieczeństwa po wykonaniu próby stresowej.

Podział odcinka rurociągu na sekcje, czyszczenie i kalibrowanie sekcji, instalacja do napełniania, wspawanie głowic testowych, napełnianie, wpływ gazowego powietrza i zmian temperatury na przebieg próby - takie jak w trakcie ciśnieniowych prób odbiorczych.

Ciśnienia hydraulicznych prób stresowych (na tle ciśnień próbnych):

Stosowane niemieckie przepisy VdTÜV - Merkblatt 1060 Richtlinien für die durchfürung des Stresstests

Precyzyjny pomiar ilości wpompowanej wody, ciśnienia (manometrem tłokowym - "ważenie ciśnienia") i temperatury

Stopniowanie podnoszenia ciśnienia przy kolejnych wpompowaniach kolejnych porcji wody:

• co 5 atm (0.5 MPa) do 50% zadanegio ciśnienia próbnego

• co 1 atm do 85% zadanego ciśnienia próbnego,

• co 0.2 atm do osiągnięcia ciśnienia próbnego

Czasowy przebieg próby

Na odcinku B-C obserwuje się "przedwczesne, nieoczekiwane" płynięcie pod wpływem sumy naprężeń od ciśnienia próbnego i naprężeń własnych oraz montażowych. Dopiero w drugiej próbie można liczyć na wzmocnienie całego materiału rury, którego efekty mozna zaobserwować w trakcie trzeciej próby:

Barierą dla próby stresowej jest zbliżanie się do granicy zerwania materiału, obrazowaną wydłużeniem przy zerwaniu A. Przepisy VdTÜV 1060 sugerują ograniczenia dopuszczalnego wzrostu objętości rurociągu (odpowiadającego granicznemu wydłużeniu obwodowemu) powyżej granicy proporcjonalności:

Autor: Leszek Dąbrowski - Wydział Mechaniczny Politechniki Gdańskiej 2003