Siła parcia wiatru (ciśnienie) jest zasymulowana poprzez przyłożenie wektorów sił do każdego węzła po jednej stronie konstrukcji, wektory mają kierunek równoległy do osi OX. Zdecydowałem się na takie rozwiązanie ponieważ w oprogramowaniu ANSYS można przyłożyć tylko obciążenie w postaci ciśnienia o kierunku normalnym do powierzchni, w tym przypadku jest to niedopuszczalne. Niestety przyłożenie obciążenia w postaci sił skupionych do każdego węzła też w tym wypadku jest dużym przybliżeniem rzeczywistego naporu wiatru, ponieważ większe skupienie wektorów jest w dolnej części komina. Jest to spowodowane nierównomiernym podziałem rury na powierzchnie, który musiałem zastosować ponieważ taki podział był niezbędny do póżniejsdzej optymalizacji konstrukcji.